W artykule poruszony został problem konieczności piękna w życiu dziecka. Piękno w kulturze Zachodu jest jedną z trzech podstawowych wartości (obok prawdy i dobra). Przywołane zostały refleksje wybranych filozofów na temat piękna i jego roli w życiu ludzkim. We współczesnym świecie obserwujemy inwazję antypiękna w postaci popkultury, która stała się kontekstem życia. Piękno zawsze było obecne w wychowaniu. Istnieje bogata tradycja działań intuicyjnych, a także bogata literatura naukowa dotycząca wychowania estetycznego, w tym muzycznego, dzieci i młodzieży. Zwraca się uwagę nie tylko na wiedzę, ale także na wszechstronne przeżycie estetyczne. Edukacja artystyczna, prowadzona w różnych formach, daje dziecku niepowtarzalną szansę obcowania z pięknem, a w konsekwencji prowadzi do wzbogacania osobowości. W obecnej sytuacji mamy w tym zakresie ogromne braki, a także niesprzyjający klimat społeczny. Wszyscy odpowiedzialni za kształtowanie dziecka, a więc przede wszystkim rodzice i nauczyciele, powinni stać się misjonarzami piękna.