Teoria mieszanin pojęciowych Gillesa Fauconniera i Marka Turnera głosi, że ludzie mieszają z sobą pojęcia, które już znają, żeby stworzyć nowe, a następnie wykorzystać te ostatnie do myślenia w szerszych bądź innych kontekstach. Myśleniu tego rodzaju towarzyszy szereg zasad konstytutywnych i kierujących, a wśród zintegrowanych sieci pojęciowych jest kilka typów, które się powtarzają. Mieszaniny pojęciowe zdarzają się nam w każdej dyscyplinie, także w odniesieniu do muzyki. Z utworem Singletrack na fortepian Pawła Szymańskiego wiążą się trzy rodzaje takich mieszanin dotyczące: procesu kompozytorskiego, stylu wewnątrzopusowego i znaczeń. W przypadku procesu kompozytorskiego mamy do czynienia z hipermieszaniną złożoną z trzech sieci składowych, przy czym pierwsza z nich jest siecią typu dwuzakresowego, którą Fauconnier i Turner uznają za najbardziej zaawansowany typ twórczości. Stylistyka utworu jest postrzegana przez autorkę jako szereg mieszanin barokowo-modernistycznych charakteryzujących się zmiennymi proporcjami kontrastujących środków. Gdy chodzi o semantykę, przytoczone są i uzasadnione cztery znaczenia: przyrównanie utworu do etapów ludzkiego życia, śladu rowerowego na piasku, efektu dzwonkowego i zjawiska cyklicznego.