Artykuł prezentuje wybrane aspekty poruszone w badaniach własnych, których tematem było stymulowanie rozwoju kompetencji emocjonalnych w obszarze werbalizacji emocji przez dzieci za pomocą eksperymentalnego programu opartego na działaniach muzycznych. Umiejętność wyrażania słowem własnych i cudzych przeżyć wynikających z różnych sytuacji pozwala na ukształtowanie myślenia o emocjach jako o elemencie funkcjonowania w społeczeństwie. To, w jaki sposób są wyrażane, może wpływać na relacje z bliższym lub dalszym otoczeniem. Precyzyjne wyrażanie doświadczanych stanów emocjonalnych za pomocą bogatego zasobu języka daje szansę na poczucie bycia wysłuchanym, zrozumianym i zaakceptowanym. Założeniem przeprowadzonych badań było zweryfikowanie, na ile opracowane i zaproponowane uczniom działania edukacyjne, przyjmujące formę programu eksperymentalnego z podstawą w formie piosenki, mogą stymulować umiejętności związane z identyfikowaniem emocji własnych i innych ludzi oraz wpływać na kompetencję ich werbalizowania, co z kolei ma sprzyjać budowaniu relacji społecznych. W treści artykułu w sposób skrótowy przedstawiono podłoże teoretyczne badań: emocje dziecka w wieku wczesnoszkolnym oraz elementy wspólne dla emocji, języka i muzyki. Następnie zaprezentowano założenia metodologiczne oraz wybrane wyniki eksperymentu — w zakresie definiowania emocji oraz rozpoznawania i nazywania emocji w oparciu o treść literacką (wiersz). Całość wieńczy podsumowanie zawierające wnioski końcowe i refleksje.