Tytuł:
Singletrack na fortepian solo Pawła Szymańskiego jako utwór algorytmiczny

Autor:
Violetta Kostka

Wydanie:
2013

Liczba odsłon: 537

Opublikowany:
2013
DOI:
10.34861/aspmuz3-03_singletra-na

Streszczenie

Termin algorytm oznacza z góry określony zbiór reguł służących rozwiązaniu problemu w skończonej liczbie kroków. Algorytmy w muzyce są używane do różnych celów, włączając syntezę dźwięku i komponowanie, czyli ilekroć widzi się korzyści z zastosowania serii reguł lub instrukcji. Paweł Szymański ma w swoim dorobku szereg utworów inspirowanych algorytmami. Jednym z nich jest Singletrack (pol. jednogłos) na fortepian solo. Na podstawie analizy autorka ustaliła, że kompozycja musiała powstać z następującego algorytmu:

1. Utwórz cztery motywy o liczbie dźwięków: 7, 9, 11, 13, których początki i zakończenia są — o ile to możliwe — tożsame.

2. Zbuduj konstrukcję jednogłosową pobierając kolejno po jednym dźwięku z motywów od najkrótszego do najdłuższego. Kiedy dźwięki któregoś z motywów się wyczerpią, zacznij pobierać je znowu od początku motywu.

3. Nie zmieniaj rejestru ustalonych na początku dźwięków.

4. Zwracaj uwagę na to, aby konstrukcja była możliwa do wykonania przez pianistę.

5. Kontynuuj tworzenie jednogłosu do pożądanych rozmiarów.

Powyższy algorytm dał w efekcie strukturę wyjściową, którą Szymański poddał następnie licznym przekształceniom podyktowanym głównie estetyką oraz uzupełnił wstępem i zakończeniem. Omówienie tej tak odmiennej od punktu wyjścia struktury powierzchniowej, która najdobitniej świadczy o mistrzostwie Pawła Szymańskiego, zostawiam na inną okazję.

SŁOWA KLUCZOWE: algorytm, jednogłos, kompozycja algorytmiczna, struktura

ABY PRZECZYTAĆ CAŁĄ TREŚĆ — Pobierz dokument PDF