Autorka zbiera argumenty na rzecz wprowadzenia profesjonalnych nauczycieli muzyki do klas I–III. Analizuje najnowszą podstawę programową: krytykuje infantylizację jej treści programowych, wyraźną dominację banalnych zadań rytmicznych. Zwraca uwagę na całkowity brak troski o kształtowanie czystej intonacji oraz ćwiczeń wpływających na rozwój słuchu muzycznego, podkreśla znaczenie okresu krytycznego w rozwoju potencjalnych uzdolnień muzycznych. Prezentuje wyniki najnowszych badań nad rzeczywistymi kompetencjami muzycznymi dzieci. Z badań tych wyłania się bardzo niepokojący obraz: blisko 1/3 uczniów kończących pierwszy etap edukacji w Polsce — to dzieci monotoniczne. Na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat poziom kompetencji muzycznych uczniów klas I–III wyraźnie się obniżył. Ta tragiczna sytuacja jest rezultatem prowadzenia zajęć muzycznych przez nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, którzy nie tylko nie posiadają żadnej wiedzy i umiejętności muzycznych, ale także — na co wskazują badania nad ich stosunkiem do prowadzenia zajęć muzycznych — prowadzą je niechętnie. Autorka zwraca także uwagę na fakt, że tylko w nielicznych krajach europejskich nauczyciele tzw. edukacji zintegrowanej odpowiadają za rozwój muzyczny uczniów. W zdecydowanej większości państw europejskich zajęcia muzyczne w klasach początkowych prowadzone są przez profesjonalnych muzyków. Dlatego też, jej zdaniem, proponowane ostatnio przez R. Popowskiego, M. Grusiewicza i A. Sołtysik rozwiązanie, które zyskało akceptację Polskiej Rady Muzycznej, nie przyniesie zadowalających rezultatów. Lansowany wariant zakłada, że zajęcia w klasach I–III mają prowadzić nauczyciele muzyki przy wsparciu nauczycieli wczesnej edukacji. Autorka zwraca uwagę na brak podstaw ekonomicznych do wprowadzenia tego projektu oraz przyjęcie dość kuriozalnych założeń, w myśl których to nauczyciel muzyk miałby być jednocześnie edukatorem dzieci i korepetytorem ich nauczycieli. Jej zdaniem jedynie słusznym rozwiązaniem jest powierzanie zajęć muzycznych wyłącznie profesjonalnie przygotowanym nauczycielom muzyki. W przeciwnym razie problemy z wczesnoszkolną antyedukacją muzyczną będą się nasilać.